quarta-feira, 25 de abril de 2012

Jose Maria Argueda


É este ser um dos grandes homens que nos ilustram com seu brilho e amor. 
Nasceu em 1911 e foi ao grande silêncio em 1969.....foi escritor, antropólogo, folklorologo, e poeta, e sobre tudo um maestro, que revitalizou o sentir andino, compreendeu a música silenciosa dos irmãos índios....ah...amo a este homem, que nos ajudou a compreender o amor as montanhas, os rios, e as árvores........... 
Sinto, que temos que resgatar sua memória, e sua clara presença entre os resgatadores da verdadeira revolução social, que se faz com a educação e a solidaridade.......e assim, através de sua obra, compreendermos o pensamento milenarista e de resistência cultural andina..... 
vai nossa homenagem a este lutador da palavra e do canto....
lucidor
www.youtube.com/watch?v=6jPej8aAaSQ
HARAWI
Yau Gestrudis Sonk’ochallay sonk‘o, ñavi ruruy Diospa yawarnin Diospa unanchan, Diospa simin Diospa heridan Manan ñrusachu kani. Auk’aykikuman K’atisiawanku Yana puyus llak tayta pakaykun, Chiririnkas iglesia punkukki Raprayan Llok’llas kachaykakamun, All’kos anyarin, llapan Plasaykupi
Manan ñausachu kani ayk emusianin, mamay kayk’aya yawar wek’ayki puririsianña tukuy auk akunata mancharichispa, ek’epachispa ¡Mamallay mama! Amaña wak aychu, Ñawiykssanmi; K’awaykullaway Diospa Heridan Llumpay ñawiykiwan
Oye Gertrudis, Corazón, corazón mío. Luz de mis ojos. Sangre de Dios. Bandera de Dios. Boca de Dios. Herida de Dios. Ya no estoy ciego.
Tus enemigos nos persiguen; la nube negra ha entrado a mí pueblo la mosca que anuncia la muerte aletea en la puerta del templo torrentes de lodo lo amenazan; los perros están aullando, todos en la plaza.
Ya no estoy ciego,Vengo huyendo, madre mía. Pero, he aquí que tus lágrimas de sangre. Empiezan a caminar. A nuestros enemigos. Espantando. Ahogando.
Madre de mi madre ¡ya no llores!
Ya tengo ojos. Mírame bien. Herida de Dios. Con tu mirar infinito.

Nenhum comentário:

Postar um comentário